بازگشت
کبوتران حرم
استاد یوسف کهزاد استاد یوسف کهزاد

        به مناسبت  مرگ نا بهنگام محترم بریالی 

 

      بهــار مــــرده  وگلشن ز گلـــرخان خالیست

      پــــرنده  ها همـــه رفتند  وآشیـــان خالیست

      چه غم رسیده شبی وچه خشک لب سحری

      زمــــانه یی که ز دلهای مهـــربان خالیست

      گلاب و گــــل بـــه چــــه امید واکند آغوش

      به گلشنی کــه در آن جای گلرخان خالیست

      همیشه یـاد غــــزل های عــــاشقانه به خیر

      بیا که جــــام سخن از شراب جان خالیست

      تــــو در طلـــوع بلــــوغت زپیش من رفتی

      دگر زخـــــاطره هـــــا دامن زمان خالیست

      چه مـــــاتم آمده امـــــروز مـــی پرستان را

      کـــــه رفته ساقی ومیخانه تا دهان خالیست

      فضای خـــانه دلهـا چه تنگ وتاریک است

      که بتکــده زبت وکعبــه زنشـــــان خالیست

      بهــر کجــــا که رسیدیم  شکـــوه سر کردیم

      دلم پرُ است به رنـگی کــه از بیان خالیست

      پنــــاه تــــان بخـــــدا ای کبـــوتـــران حـرم

      همیشه بـــزم وطن از نـــوای تــان خالیست

      زدوش خــــم مطلب مستــــی جــــوانــی را

       زتیـــر رفتــــه مـا خــــانه کمــــان خالیست

       ادب مخــــوا ز چشــــم سفیـــــد من کهــزاد

        کــــه از متاع محبت همین دکـــان خالیست

 

ارسالی ماریا دارو  

 

 


December 18th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
بیانات، پیامها و گزارشها